Ommetjes in de kernen

  • Ommetje Koewacht

    Tijdens de wandelroute door Koewacht volgen we de sporen van het verleden: Strijdtoneel in de Delta. Oorlogen hebben Koewacht eeuwenlang veel ellende bezorgd maar ook mooie plekjes opgeleverd.
    En daar kan je nu gelukkig volop van genieten.

  • Ommetje Othene

    Wandelroute door Othene.
    In Terneuzen is het water altijd dichtbij. Het uitwateringskanaal, de Otheense kreek, de geulen in natuurgebied Margarethapolder en de Westerschelde, je komt er allemaal langs óf overheen. Het gebied voerde eeuwenlang een strijd tegen het water.

  • Ommetje Hoek

    Hoek en de strijd tegen het water.
    Hoek lag in de twaalfde eeuw op een andere plek dan nu. Het dorp is zelfs twee keer verhuisd. Vremdijcke zoals Hoek toen nog heette, is na de doorbraak van de Braakman in 1488 een eind verder weer opgebouwd. Ook dat dorp verdronk.

  • Ommetje Overslag

    Overslag, Poort naar de Wereld.
    Niet één, maar verschillende keren steek je de grens over tijdens het Ommetje Overslag.
    De ligging van het dorp, precies op de grillige grens, maakt de 4,12 kilometer lange wandeling een bijzondere ervaring.

  • Ommetje Philippine

    Philippine, zilt en zoet.
    Het was een drukte van belang in de haven van Philippine. Inwoners stonden de bemanning op te wachten die terug kwam van de mosselvangst. Anno 2020 is de haven verdwenen. Maar de Zeeuwse mosselen bleven.

  • Ommetje Biervliet

    Biervliet, zilt en zoet. Bergen in Zeeuws-Vlaanderen? Jazeker. In Biervliet ligt de Molenberg. Het hoogteverschil met de omringende polders, afgegraven veengronden, is maar liefst zes meter. Op oude landkaarten ligt de Oude Stad op een eiland.

  • Ommetje Westdorpe

    Westdorpe, moderne bedrijvigheid in een veranderend landschap. Hadden de inwoners in de jaren zeventig niet zo fel gestreden, dan was Canisvliet nu waarschijnlijk opgeslokt geweest door de industrie en had Westdorpe niet zo’n mooi ommetje gehad.

  • Ommetje Zaamslag

    Zaamslag, Heren en kerken. Het dorp had in de voorbije eeuwen een kasteel met kasteelheren, een commanderij met tempeliers, een hospitaal en parochiekerk, maar ook een brouwerij en molen. Ze zijn allemaal verdwenen. Gelukkig is er nog volop natuurschoon om van te genieten.

  • Ommetje Zandstraat

    Zandstraat, Leven en werken op het platteland. Het ommetje rond Zandstraat is een aaneenschakeling van dijken met populieren, graspaden, grindweggetjes en akkers. Toch is de wandelroute rond het dorp tussen Sas van Gent en Philippine verre van saai.

  • Ommetje Axel

    Axel Zwarte schuren en stoere paarden. Zeeuws-Vlaanderen mag dan weinig bossen kennen.
    Rond Axel ligt heel wat bos. Het bospaadje begint al in de woonwijk.
    Het ommetje gaat dwars door bos, langs goed gevulde akkers en langs water.
    Heel veel water zelfs.
    Een heel avontuurlijk ommetje.

  • Ommetje Spui

    Spui. Schorren, slikken en polders. De boeren rond Spui hebben hun akkerland toegankelijk gemaakt voor wandelaars. Het onverharde wandelpad langs de meanderende Spuikreek gaat langs de velden met wortels, aardappels en de blauwe ossetong. Om uit te komen op de middeleeuwse Graaf Jansdijk.

  • Ommetje Zuiddorpe

    Sterk Zeeland, strijdtoneel in de Delta.
    Het is een beestenboel rond Zuiddorpe.
    De Ratte, de Muis, Schaap(dijk) en Bontekoe zijn zomaar wat dieren die je er kan tegenkomen. Na de bezetting door de Spanjaarden maakten de inwoners korte metten met de Spaanse (katholieke) namen van straten en buurten.

  • Ommetje Sas van Gent

    Sas van Gent: Nieuw Zeeland, moderne bedrijvigheid in een veranderend landschap. Geen ommetje waarin je zoveel fasen in de geschiedenis doorkruist als dat van Sas van Gent. Van de aanleg van een sluis (‘sas’) en het graven van de Sassevaart in de zestiende eeuw en de uitbouw van het vestingstadje in de zeventiende eeuw. Sas van Gent gaat met de tijd mee.

  • Ommetje Sluiskil

    Sluiskil, moderne bedrijvigheid in een veranderend landschap. Sluiskil is onlosmakelijk verbonden met bedrijvigheid. Al vanaf het prille begin, bij de aanleg van een sluis in 1648 in de kil (geul). Het dorp heeft er zijn naam én bestaan aan te danken. Dankzij een haventje en veerdienst begon Sluiskil te groeien. Maar de bedrijvigheid bracht niet alleen voorspoed: een deel van Sluiskil moest verdwijnen bij de verbreding van het kanaal en Sluiskil raakte zijn ‘hart’ kwijt.